Historia gminy
Pierwsza pisemna wzmianka o podkarkonoskiej wsi Bozkov pochodzi z 1356 roku. Havel Húba z Lemberka podarował wówczas klasztorowi w Hradiště nad Jizerou część lasu, w której mnisi założyli parafię Marii Panny w Bozkovie. Pod koniec XIV wieku Bozkov należał do navarovskiej posiadłości Wallensteinów, której kolejnymi właścicielami byli Smiřiccy ze Smiřic, a od 1622 roku sam Albrecht Wallenstein. Jako spłatę długów wojennych w 1635 roku Bozkov pozyskał hrabia Mikołaj Des Fours. W posiadaniu tego rodu Bozkov pozostał do 1748 roku, gdy posiadłość semilska razem z Bozkovem została sprzedana hrabiowskiemu rodowi Caretto - Millesimo. W 1824 roku Bozkov trafił do rodu Rohanów z Sychrova. W 1923 roku Bozkov został podniesiony do rangi miasteczka.
Pierwsza pisemna wzmianka o szkole i nauczycielu pochodzi dopiero z roku 1749. Obecny budynek szkoły został przekazany do użytku w maju 1876 roku. W czasie swojego istnienia budynek szkoły był wielokrotnie przebudowywany, ale wciąż służy swojemu pierwotnemu przeznaczeniu. Dobre zarządzanie i troska także o gminne przedszkole stanowią zachętę dla młodych rodzin z dziećmi do pozostania w miejscowości.
Do historii Bozkova należy też Kapliczka Sejkorská, która stała się miejscem pielgrzymkowym. W jej sąsiedztwie znajduje się znany Punkt Widokowy im. Masaryka [Masarykova vyhlídka], skąd roztacza się wspaniały widok na Kozákov, Bozkov i część Karkonoszy. Właśnie z tych miejsc podziwiał piękno Czech prezydent T. G. Masaryk, gdy po raz pierwszy odwiedził Semily.
Niewiele osób wie, że ksiądz Chvála występujący w powieści Karla Vaclava Raisa „Patrioci z zakątka” [Zapadlí vlastenci], to właśnie pochodzący z Bozkova Josef Alois Kouble. Świadczy o tym pamiątkowa płyta na budynku nr 100 (wcześniej u pana Václava Lampy), w którym dnia 3 sierpnia 1825 roku przyszły ksiądz przyszedł na świat. Oprócz humorystycznych artykułów pisał także o twórczości ludowej. Napisał np. zbiór epigramów „Ziarna czeskiej soli” [Zrnka české soli] i udało mu się uchwycić gwarę regionu podkarkonoskiego w czasach, gdy była naprawdę żywa, pełna charakterystycznych słówek, zwrotów i powiedzonek. Przedstawił obszar od Držkova po Vrchlabí i od Semil po Příchovice. Ksiądz Kouble był jednym z patriotów, których nazwiska zostały zapamiętane. W XIX wieku pomagali zachować wśród ludu język czeski, wypełniając swoje patriotyczne obowiązki.
